Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2014

Ποιητική Βραδιά



H εκδοτική περέμβαση Ενδυμίων σας προσκαλεί στην παρουσίαση της συλλογής
 "νοτιοανατολικό βλέμμα" της Ασημίνας Λαμπράκου

η παρουσίαση θα γίνει την Τεταρτη, 22 Οκτώβρη,
στις 8:00 μ.μ. στη Βιβλιοθήκη Βολανάκη
Στουρνάρη 11
Εξάρχεια


για το βιβλίο θα μιλήσει ο ποιητής και μεταφραστής
Βασίλης Λαλιώτης

ποιήματα θα διαβάσουν οι:

Λαμπρινή Κρικώνη (φιλόλογος)
Γιάννης Παπαδόπουλος (μαθηματικός)
Γιάννα Σπυροπούλου (φιλόλογος)
και η Καλλιόπη Ιωαννίδου (ηθοποιός)

Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2014

Κρίτων Αθανασούλης






Στην Πόλη...

Στην πόλη βρώμισε μια γάτα ,
μου τό ' πε ο υπάλληλος , μου τό ' πε ο βουλευτής
πήγα κι εγώ να δω  , με πήρε η μπόχα .
Τι πόλη είν ' αυτή Θεέ μου και Κύριε
στα καφενεία στα σπίτια στα μεγέρικα
καθένας ετοιμάζει μια επανάσταση .

( Ψάχνω να βρω οκτακλόρ για ιδεολογίες . )
Ηλεκτρικά κουμπιά κίτρινα φώτα
ηλεκτρικές φωνές και μένα Σύμβουλο με ψήφισε
ο ηλεκτρονικός πολίτης .
Χάνομαι μες στ ' ασήμαντα , έχω μια τρέλα .
Γουστάρω ένα μίνι απίθανο
την Πίτσι Μίτσι
ρίχνω ένα κέρμα στο μηχάνημα
κι αυτή παθαίνεται αθεράπευτα για μένα .
Μάτς την Τετάρτη , μάτς την Κυριακή
πορνοθεάματα α λα Μάρλον Μπράντο
στη λεωφόρο Συγγρού καραδοκεί η σύφιλη
τουρίστες αλητεύουν έξω απ ' το Ηρώδειο
ελληνικά πορνίδια στη Φωκίωνος Νέγρη
έλληνες κίναιδοι απόγονοι του Ανδρούτσου
στα ουρητήρια του μετρό πίσω από ναύτες
κι ένα μεγάφωνο τραντάζει τον αιθέρα :
- η θεία ΄Ολγα ξέρει...

Γυρίζω από μια συγκέντρωση που ρήτορες
ανεπιφύλαχτα μας είπαν
αύριο αλλάζει ο κόσμος , γίνεται όνειρο
κι εγώ τρέχω άνυπόμονος να κοιμηθώ
να δω την αλλαγή στον ύπνο μου .
΄Αλλοι καπνίζουνε μαριχουάνα .


Επίλογος


Τρεις φίλοι μου μόλις γυρίσανε
με διπλώματα από την Ουάσινγκτων
μου λένε τι σεργιανάς στους δρόμους
και δείχνεις τους πληγωμένους
σε ποιους τους δείχνεις
μ ' ένα κουμπί στο κομπιούτερ
μπορείς να πληροφορηθείς
ποια φάρμακα θα τους σώσουν
- η ποίηση
- ποια ποίηση
πιάστε τον είναι τρελός ,
και νάμαι πια στο δικαστήριο .
Το ξέρω
θα με στείλετε στο μουσκέτο
ο κομπιούτερ τ ' αποφάσισε
κόκκινα φώτα και θόρυβοι
με καταπίνουν ,
έχω κι ΄άλλα να πω που δεν πρόφτασα

έχω κι άλλα να πω ,

ένα συνήγορο παρακαλώ ,

ένα συνήγορο

όχι από τούτη την αίθουσα

φωνάξτε παρακαλώ

 ΤΟ ΒΙΤΣΕΤΖΟ ΚΟΡΝΑΡΟ.

Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2014

Γιώργος Βλάχος : Flower of Scotland


Η ζυγαριά ήταν και είναι πάντα καλή μαζί μου
παίζει από 73 έως 75 κιλά
Η κρεατοφάγα Βέρα ήταν 150 ακατέβατα
κι όμως όταν άκουγα Σοπέν
έβγαζε καντίλες
όταν διάβαζα Σέιμους Χήνυ
πάθαινε αλεργία
όταν είχα τσιγάρο στο χέρι
έπινε τα χάπια της
όταν λέρωνε τη λεκάνη και
δεν έριχνε νερό
ηδονιζόταν
κι' όταν μ' έβλεπε να γ ρ ά φ ω
τότε έπαιρνε τηλέφωνο τη μάνα της
είναι τρελός , τρελός , τρελός
σου λέω
- έτσι της έλεγε-
κι αυτή τη πίστευε .

΄Ενα βράδυ λοιπόν
τη πετάω στο καναπέ
της σχίζω το νυχτικό
βγήκα στο μπαλκόνι
και τραγούδαγα
τον εθνικό ύμνο
της Σκοτίας
Flower of Scotland
Flower of Scotland .


stixoi.info

09-04-08
 



Δευτέρα 25 Αυγούστου 2014

Κορνήλιος Λουλούδης




ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΔΙΑΤΑΓΗ

Παρακαλούμε τους πολίτας
όπως δια εθνικούς
και μόνο λόγους
συμμορφωθούν με τα κατωτέρω:

1) Απαγορεύεται το κάπνισμα.
2) Το ίδιο κι ο καφές.
3) Οι άνθρωποι να ξεκληριστούν.
4) Οι μαθητές ξύλο απελέκητο.
5) Οι πάντες να λιμοκτονήσουν.
6) Και η πόρνη...
    συντόμως να επιστρέψει
    γιατί θα τιμωρηθεί!

Το κράτος;
Το κράτος είναι νταβατζής.

Μαύρε επαναστάτη
βούτα το σπαθί.
Κόψε το κεφάλι
του εκμεταλλευτή.






Τίποτα ο Αριθμός…
Πουθενά η Οδός…
Ζω ενστικτωδώς…


Χωρίς ταυτότητα
και πιστοποιητικά,
βιβλιάρια Ι.Κ.Α.
εκλογικό κι ενσήμων,
χωρίς σπίτι
καταθέσεις και δουλειά,
χωρίς ρόδα
μονίμως…Λόρδα,
χωρίς κινητό κι ακίνητο
στρώμα το χαρτόνι
φελιζόλ το μαξιλάρι
η μόνη μου περιουσία
τα ρούχα που φοράω,
κι ένα παλιό ρολόι
απ’ την εποχή του … Μάο!
Τίποτα ο Αριθμός…
Πουθενά η Οδός…
Ζω ενστικτωδώς…






Αθήνα 2010 μ.Χ.

Σεπτέμβρης του 1969…
Ημερομηνία που πρωτοαντίκρυσα
Την πρωτεύουσα της Ελλάδας
Τρία γεγονότα – άντε τέσσερα…
εστιάζω, συγκριτικά με το σημερινό χάλι της
το απερίγραφτο
το μη αναστρέψιμο…
α. Δεν είχε πολιτικούς κλέφτες,
αλλά στρατιωτικούς βασανιστές!
β. Βρήκα αμέσως εργασία…
γ. Στο λεωφορείο το αστικό,
άκουγες μονάχα την ελληνική γλώσσα…
και
δ. στην πλατεία Ομονοίας δεν υπήρχανε
σωριασμένοι οι χρήστες των ναρκωτικών….
Αθήνα του 2010 μ.χ.
Κάτι μεταξύ Καμπούλ και Μογκαντίσιου!



Δευτέρα 18 Αυγούστου 2014

Λουκάς Αξελός




ΞΗΡΑΣΙΑ - ΣΤΕΙΡΟΤΗΤΑ


Οι επικοί αγώνες μας
καμμιάν απήχηση
δεν είχαν στους πολλούς .
Αδιάφορος ο κόσμος
χωμένος μεσ' στη λάσπη
που σκόπιμα οι Ούνοι του πετούν ,
ξέχασε φαίνεται το αίμα και τον προορισμό του .
Η ζωή μας στέγνωσε
κάθε κομμάτι ανθρωπιάς .
Γίναμε όλοι μας σκληροί και υπολογιστές ,
περσότερο κι από εσένα Ποίηση
που τόσο έχεις διαφθαρεί
στους ψεύτικους καιρούς μας .

Θεσσαλονική 10 Απρίλη 67

Rainer Maria Rilke


ΜΟΥΣΙΚΗ




Μουσική : ίσως των αγαλμάτων ανάσα ,
των εικόνων σιωπή . Γλώσσα , όπου οι γλώσσες
τελειώνουν , χρόνος
που , πάνω σ'αφανισμένες καρδιές , κάθετος στέκει ,
Συναίσθημα , μα γιατί ; Ω εσύ του συναισθήματος
μεταμόρφωση , - αλλά σε τι ; Σε τοπίο ήχων .
Ω εσύ ξένη : Μουσική ! Της καρδιάς μας
το άπειρο μεγαλώνεις . Τα βάθη μας είσαι που μας διώχνουν
ξεπερνώντας μας - , ιερέ χωρισμέ : όταν
μας περιβάλλουν τα βάθη μας σαν γυμνασμένοι
ορίζοντες , σαν άλλες
πλευρές του ανέμου ,
αγνές ,
γιγάντιες ,
ακατοίκητες .

Ποιήματα 1913 - 1926
Späte Gedichte

Μετάφραση : ΄Αρη Δικταίου


Musik: Atem der Statuen . Vielleicht :
Stille der Bilder. Du Sprache wo Sprachen
enden. Du Zeit
die senkrecht steht auf der Richtung
vergehender Herzen .

Gefühle zu wem? O du der Gefühle
Wandlung in was?— in hörbare Landschaft .
Du Fremde: Musik . Du uns entwachsener
Herzraum. Innigstes unser ,
das, uns übersteigend , hinausdrängt ,—
heiliger Abschied :
da uns das Innre umsteht
als geübteste Ferne , als andre
Seite der Luft :
rein ,
riesig
nicht mehr bewohnbar .


Σάββατο 9 Αυγούστου 2014

Tornai József



Ο κύριος T.S.ELIOT μαγειρεύει μακαρόνια



Αξίζει να μην χάσετε αυτόν τον ήχο .
Σπάει στα δυο τα μακαρόνια
για να χωρέσουνε στη χύτρα ,
κι έπειτα με τα δυο του χέρια τα ρίχνει στο νερό
που βράζει στη λευκή ηλεκτρική κουζίνα .
Το νερό κοχλάζει και τα μακαρόνια
βουλιάζουν στον πάτο της χύτρας .
Ο κύριος ΄Ελιοτ ρίχνει μια ματιά στο πάρκο
απ' της κουζίνας το πλατύ ;παράθυρο :
βρέχει τώρα και άφθονο νερό
κυλάει απ' τους κορμούς των δέντρων
κι αναστατώνει την πρασιά , που μοιάζει
με το φαρμακερό , πράσινο φόντο του Σαργκάσσο


Τότε θυμάται τη χύτρα .
Τόση θεώρηση ήταν αρκετή
για ν' ανέβουν τα μακαρόνια
στην επιφάνεια του νερού .


Στραγγίζει το κουβάρι που ανεβαίνει
σε σουρωτήρι αμερικανικής κατασκευής
και χύνει πάνω τους κρύο νερό απ' τη βρύση .
<< Αυτό είναι απαραίτητο , αλλοιώς
τα μακαρόνια θα κολλήσουν >> . ΄Ετσι γραφει ο κύριος ΄Ελιοτ
πιο αργά το ίδιο βράδυ , σ' ένα φίλο .
<< ΄Ομως η πιο ενδιαφέρουσα στιγμή
είναι όταν σπάνε τα μακαρόνια
στη μέση μ' ένα ξερό ήχο :
σ' αυτόν , με κάποιο τρόπο
αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας >>.



Μετ : Ρούλα Κακλαμανάκη





Mr. T. S. Eliot tésztát főz



Azt a reccsenést hallani kell.
A csöveket sorra kettétöri,
hogy beleférjenek a fazékba,
két marokkal szórja bele
a fehér villanytűzhely fölött a vízbe.
A víz forr, zubog, a tészta
a fazék aljára süllyed.
Mr. Eliot egy pillantást vet
a konyhaablakon át a parkba:
kint esik az eső,
a fák oldalán jócskán csurog a víz,
a pázsit borzas, méregzöld
Sargasso-tenger.
 
Erről jut eszébe a fazék.
Ennyi elcsodálkozás elég volt,
hogy a tészta följöjjön
a víz tetejére.
 
Amerikai tésztaszűrővel szedi ki
az ugráló szálakat,
a csapból hideg vizet ereszt rá.
„Ezt tudni kell,
különben összeragad” – írja este felé
Mr. Eliot a barátjának.
„A legérdekesebb mégis az,
mikor a száraz tészta-csövek
recsegve kettétörnek:
ebben valahogy
magunkra ismerünk.”